Polska Federacja Ruchów Obrony Życia zwraca się o podjęcie działań prawnych oraz pociągnięcie do odpowiedzialności osób za naruszenie zdrowia i życia ludzkich embrionów powstających przy stosowaniu procedury in vitro, na podstawie przepisu art. 157a Kodeksu Karnego.
Zgodnie z tym przepisem sprawca, który powoduje uszkodzenie ciała dziecka poczętego lub rozstrój zdrowia zagrażający jego życiu, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2 (§ 1).
Wnosimy o ustalenie poprzez Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej klinik prowadzących procedury in vitro i przeprowadzenie dochodzenia dotyczącego poszanowania zdrowia i życia embrionów powstałych w wyniku tej procedury.
Uzasadnienie
W Polsce od kilkunastu lat coraz bardziej upowszechnia się metoda in vitro polegająca na powoływaniu do życia embrionów ludzkich poza organizmem matki, a następnie wszczepianiu jednego lub kilku z nich do macicy. W ramach tej procedury zazwyczaj powołuje się do życia więcej embrionów niż następnie wszczepia się do organizmu kobiety. Nadliczbowe embriony są najczęściej zamrażane, a po pewnym czasie niszczone. Działanie to z całą pewnością narusza zakaz uszkadzania ciała dziecka poczętego powodujący zagrożenie jego zdrowia i życia.
Przywołany przepis Kodeksu karnego odnosi się do ochrony zdrowia dziecka poczętego, jednak z uwagi na to, że uśmiercenie embrionu in vitro zazwyczaj jest poprzedzone zamachem na jego zdrowie, czyn taki może skutkować odpowiedzialnością z art. 157a § 1 (M. Gałązka, Prawo karne wobec prokreacji pozaustrojowej, Lublin 2005, s. 389). Przepis art. 157a k.k. ma zatem zastosowanie, np. do przypadków niszczenia embrionów niewykorzystanych („nadliczbowych”) czy do posługiwania się takimi embrionami w celach badawczych.
Podkreślić należy, że Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej w art. 30 stwierdza niezbywalną godność człowieka, która stanowi źródło wolności i praw człowieka i obywatela. W art. 30 Konstytucja zapewnia każdemu człowiekowi prawo do życia. W zgodności z tymi konstytucyjnymi gwarancjami pozostają zapisy w Kodeksie Etyki Lekarskiej (art. 38-39a) czy określające warunki legalności przeprowadzania zabiegów medycznych i eksperymentów medycznych (głównie - ustawa z 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty).
Polskie ustawodawstwo stoi na gruncie poszanowania życia ludzkiego od jego poczęcia. Dowodzi tego niezbicie orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego Sygn. akt K. 26/96 z dnia z dnia 28 maja 1997 r.
Nie ulega wątpliwości, że powoływanie do życia nadliczbowych embrionów, nie służy ochronie ich zdrowia i życia.
Wnosimy o ustalenie poprzez Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej klinik prowadzących procedury in vitro i przeprowadzenie dochodzenia dotyczącego sytuacji embrionów powstałych w wyniku procedury in vitro w kontekście ochrony ich zdrowia i życia, w szczególności embrionów nadliczbowych.
W Polsce nieznana jest liczba embrionów zamrożonych, ani jaka ich liczba została zniszczona. W tym kontekście konieczne jest zbadanie oraz stwierdzenie, dlaczego sfera ta nie podlega właściwej kontroli ze strony organów państwa.
Z wyrazami szacunku
Prezes Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia
dr Paweł Wosicki
dr Paweł Wosicki
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz