W 2007 roku w Warszawie urodziło się 17 393 dzieci.
Przyjmuje się szacunkowo, że 10-15% ciąż kończy się poronieniem, co daje od 1 900 do 2 900 poronień rocznie w Warszawie. Do tego należy doliczyć ok. 250 martwych narodzin. Czyli łącznie ponad 3 000 rodzin rocznie doświadczają śmierci dziecka przed narodzeniem.
Poprzez realizację projektu "Dobre praktyki" Stowarzyszenie Rodziców po Poronieniu pragnie pomóc takim rodzinom, ale również przyczynić się do stworzenia lepszej i bardziej profesjonalnej pomocy oferowanej w warszawskich szpitalach. Uwrażliwienie nas wszystkich, którzy często towarzyszymy osieroconym rodzicom czy to przez wykonywany zawód, czy powiązania rodzinne i koleżeńskie - na problemy rodziców doświadczających „przegranych narodzin” jest ważnym społecznie zadaniem gdyż, pomimo dużej skali zjawiska, jest to problem bagatelizowany.
Poprzez dostęp do informacji o warunkach i zwyczajach panujących w stołecznych szpitalach w traktowaniu kobiet doświadczających poronienia, Stowarzyszenie ma nadzieję, zwiększyć jakość oferowanej pomocy. Ważnym celem jest też przekazywanie informacji dotyczących poszanowania praw pacjentek, które znalazły się w tak trudnych dla nich momencie życia.
Dla wielu kobiet nie ma znaczenia, jak małe jest dziecko, które tracą. Nawet jeśli ciąża trwała tylko kilka tygodni, poronienie dla wielu osób jest to bolesną stratą dziecka. Poczucie straty nie zależy od długości trwania ciąży oraz faktu, czy dziecko się narodziło. Ogromna część kobiet tracących ciąże przeżywa emocje zbliżone do rodziców tracących dziecko po urodzeniu. To, co w rozumieniu medycznym jest obumarciem lub utratą ciąży, dla matki jest stratą dziecka.
Praca ginekologa, położnika, położnej czy pielęgniarki, którzy pracują na oddziałach ginekologii czy patologii ciąży wiąże się z niesamowitym obciążeniem psychicznym - to właśnie oni towarzyszą w tych pierwszych trudnych dniach, przekazując informacje o końcu nadziei, tłumacząc zaistniałe fakty czy wykonując badania i stosując procedury medyczne. Rozmowy z pacjentkami nie należą do łatwych.
Pomaga w tym zrozumienie zarówno własnych emocji jak i uczuć, które pojawiają się u pacjentki i jej partnera. Choć dziecku nie można już pomóc, to możemy zrobić wiele, aby ten czas nie był obarczony zbędnym cierpieniem pacjentki, a także przyczynić się do tego, oferując konkretne rzeczy poprzez stosowanie dobrych praktyk, że czas żałoby będzie krótszy i mniej bolesny. Na stronie projektu znajdą państwo wiele przydatnych informacji dotyczący pozamedycznej, ale nadal mieszczącej się w szpitalnej pracy, pomocy, którą można zaoferować osieroconej matce.
Projekt "Dobre praktyki" jest inicjatywą Stowarzyszenia Rodziców po Poronieniu, współfinansowaną przez Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy.
Zobacz też: STRONA PROJEKTU "DOBRE PRAKTYKI"
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz